anı türünün türk edebiyatındaki ilk örnekleri ne demek?

Anı türü, Türk edebiyatında ilk olarak 18. yüzyılda divan edebiyatı döneminde ortaya çıkmıştır. Divan şairleri arasında günlerini anlatan, seyahatnameler yazan ve anılarını kaleme alanlar bulunmaktadır. Ancak anı türünün daha geniş çaplı kullanımı Tanzimat dönemine denk gelmektedir.

Tanzimat dönemi yazarlarından Münif Paşa, "Tezakir" adlı eseriyle Türk edebiyatının ilk anı kitabını yazmıştır. Bu kitabında, Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküş dönemindeki yaşantısını anlatmıştır. Ayrıca Ziya Paşa, "Mektubat-ı Rabbaniye" eserinde, Abdülaziz döneminin idari yapısını ele almıştır.

Cumhuriyet döneminde ise anı türü, edebiyatımızda daha popüler hale gelmiştir. Refik Halit Karay, "Memleket Hikayeleri" gibi eserlerinde anı türünü kullanırken, Haldun Taner "Günlük" adlı eseriyle Türk edebiyatında günlük türünü benimseyerek anı türüne farklı bir boyut kazandırmıştır. Yaşar Kemal de "Eğridere" adlı anı kitabıyla bu türde önemli bir eser ortaya koymuştur.

Bugün Türk edebiyatında anı türü, pek çok yazar tarafından kullanılmaktadır ve edebiyatımızda önemli bir yere sahiptir.